دوم:رفلكس اكوستيك صداهاي ورودي با سطوح بالا را در كوش با شنوايي طبيعي تضعيف ميكند. واين رفلكس معمولا در موارد آسيب انتقالي حذف ميشود. همچنين كم شنوايي در اصوات سطح بالا نسبت به اصوات سطح پايين كمتر است.در نتيجه براي اصوات با سطح بالا بهره مورد نياز جهت فراهم كردن يك ورودي طبيعي به حلزون نسبت به ترفيع آستانه هاي شنوايي كمتر است.
سوم: نبايد فرض شود كه افراد نرمال بهتراند. افراد با شنوايي طبيعي ،نوع ديگري را نسبت به يك پاسخ فركانسي هموار تحت برخي از شرايط شنيداري مغاير ترجيح ميدهند. متشابها اين احتمال وجود دارد كه آنها شنيدن برخي اصوات را در سطحي پايين تر از سطح حسي نرمال ترجيح ميدهنداين حتي ممكن است وجود داشته باشد هنگامي كه يك سمعك90 OSPL كافي دارد .اشخاص جبران سازي بهره را مخصوصا در محيط هاي پر سروصدا تا زماني براي بخش انتقالي تريح خواهند داد كه كمتر از تضعيف ايحاد شده توسط همين بخش انتقالي باشد.
كم شنوايي اتو اسكلروز
اتواسكلروز ميتواندحتي در فقدان يك كم شنوايي حسي-عصبي، باعث يك تغيير در آستانه هاي راه شنوايي به دليل سختي يا ثابت شدن استخوانچه ركابي بشود.در بروز اين تغيير،آستانه هاي راه هوايي بايد به اندازه ي مقادير نشان داده شده در click here قبل از تجويز براي هر دو بخش حسي-عصبي وانتقالي كم شنوايي ،كاهش پيدا كنند.
اصلاحاتي براي كاستن از آستانه هاي راه استخواني از پيش با محاسبه بخش هاي حسي-عصبي وانتقالي مربوط به كاهش شنوايي وجود دارد.اين مقادير به صورت ميانگين در بين مطالعات نوشته شده اند وشكل 3KHz در زير جاداده شده است.
اگر چه بحث در اين بخش به به متناوب كردن كاهش انتقالي كه با تقويت جبران شده است، اشاره دارد حتي امكان درست بودن عقيده ي ايجاد تناسب ثابت وجود ندارد.اين ممكن است به اين گونه باشد كه ابتدا20dB از كاهش شنوايي ميتواند ناديده گرفته شود وباقيمانه كاملا جبران شود. متناوبا اين اين ممكن است براي سرتاسر جبران در كاهش انتقالي در سطوح ورودي پايين مناسب باشد(براي اينكه ميدم در يك سطح حسي كمتر از حد طبيعي خواستار شنيدن نيستند)اما جبران سازي وقتي كه سطح ورودي بالا ست كاهش ميابد.به طور خلاصه تقويت كننده غير خطي ممكن است براي كاهش هاي انتقالي مناسب باشد اگرچه خود كاهش ضرورتا خطي ست. اگرDR در دسترس فرد استفاده كننده سمعك كمتر از حد طبيعي ست، (چون OSPL90 زير سطح نارحتي ست)تقويت كننده غير خطي ممكن است فقط براي شخصي كهDR ش در اثر كم شنوايي حسي- عصبي كاهش يافته است ، مناسب باشد. با فرض ترديدي كه هنوز در بالا در مورد جگونگي بهترين تجويز براي كاهش انتقالي وجود دارد شانس اين هست كه بخش هاي انتقالي به سمت شيب تدريجي يا هموار متمايل ميشوند.
منبع :
دوم:رفلكس اكوستيك صداهاي ورودي با سطوح بالا را در كوش با شنوايي طبيعي تضعيف ميكند. واين رفلكس معمولا در موارد آسيب انتقالي حذف ميشود. همچنين كم شنوايي در اصوات سطح بالا نسبت به اصوات سطح پايين كمتر است.در نتيجه براي اصوات با سطح بالا بهره مورد نياز جهت فراهم كردن يك ورودي طبيعي به حلزون نسبت به ترفيع آستانه هاي شنوايي كمتر است.
سوم: نبايد فرض شود كه افراد نرمال بهتراند. افراد با شنوايي طبيعي ،نوع ديگري را نسبت به يك پاسخ فركانسي هموار تحت برخي از شرايط شنيداري مغاير ترجيح ميدهند. متشابها اين احتمال وجود دارد كه آنها شنيدن برخي اصوات را در سطحي پايين تر از سطح حسي نرمال ترجيح ميدهنداين حتي ممكن است وجود داشته باشد هنگامي كه يك سمعك90 OSPL كافي دارد .اشخاص جبران سازي بهره را مخصوصا در محيط هاي پر سروصدا تا زماني براي بخش انتقالي تريح خواهند داد كه كمتر از تضعيف ايحاد شده توسط همين بخش انتقالي باشد.
كم شنوايي اتو اسكلروز
اتواسكلروز ميتواندحتي در فقدان يك كم شنوايي حسي-عصبي، باعث يك تغيير در آستانه هاي راه شنوايي به دليل سختي يا ثابت شدن استخوانچه ركابي بشود.در بروز اين تغيير،آستانه هاي راه هوايي بايد به اندازه ي مقادير نشان داده شده در click here قبل از تجويز براي هر دو بخش حسي-عصبي وانتقالي كم شنوايي ،كاهش پيدا كنند.
اصلاحاتي براي كاستن از آستانه هاي راه استخواني از پيش با محاسبه بخش هاي حسي-عصبي وانتقالي مربوط به كاهش شنوايي وجود دارد.اين مقادير به صورت ميانگين در بين مطالعات نوشته شده اند وشكل 3KHz در زير جاداده شده است.
اگر چه بحث در اين بخش به به متناوب كردن كاهش انتقالي كه با تقويت جبران شده است، اشاره دارد حتي امكان درست بودن عقيده ي ايجاد تناسب ثابت وجود ندارد.اين ممكن است به اين گونه باشد كه ابتدا20dB از كاهش شنوايي ميتواند ناديده گرفته شود وباقيمانه كاملا جبران شود. متناوبا اين اين ممكن است براي سرتاسر جبران در كاهش انتقالي در سطوح ورودي پايين مناسب باشد(براي اينكه ميدم در يك سطح حسي كمتر از حد طبيعي خواستار شنيدن نيستند)اما جبران سازي وقتي كه سطح ورودي بالا ست كاهش ميابد.به طور خلاصه تقويت كننده غير خطي ممكن است براي كاهش هاي انتقالي مناسب باشد اگرچه خود كاهش ضرورتا خطي ست. اگرDR در دسترس فرد استفاده كننده سمعك كمتر از حد طبيعي ست، (چون OSPL90 زير سطح نارحتي ست)تقويت كننده غير خطي ممكن است فقط براي شخصي كهDR ش در اثر كم شنوايي حسي- عصبي كاهش يافته است ، مناسب باشد. با فرض ترديدي كه هنوز در بالا در مورد جگونگي بهترين تجويز براي كاهش انتقالي وجود دارد شانس اين هست كه بخش هاي انتقالي به سمت شيب تدريجي يا هموار متمايل ميشوند.
منبع :
هزینه آموزش میکروبلیدینگ